Japońskie mity - Rzeczne Demony

Ohayo !

Co prawda planowałam napisać  tą notkę trochę później  jednak kiedy spojrzałam na mój plan lekcji doszłam do wniosku , że nie ma co zwlekać. Mój plan nie jest za ciekawy , codziennie na 8-15 mam lekcje a jeszcze oprócz tego różne zajęcia dodatkowe ,  nauka japońskiego  , basen...W sumie będę siedzieć w szkole czasami nawet do 17 ;-; No ale  dosyć już tego marudzenia  czas przejść do tej notki której pisanie sprawiło mi dużą frajdę  , ponieważ uwielbiam Japońskie mity , szczególnie  te o  demonach i to nie byle jakich bo rzecznych demonach. 

Kappy ( 河童) zwane  również, w zależności od regionu,kawatarō ( 川太郎 ), kawako ( 川子o lub 河伯 ) lub wieloma innymi, to rodzaj wodników, jedne z wielu yōkai,( japońskich demonów ). Zamieszkują wody słodkie, w przeciwieństwie do ryūjinów ( 龍神) oraz ningyo ( 人魚 ), które preferują wody słone . W podaniach występuje wiele rodzajów kapp. Najbardziej popularne to wodnik-wampir, wysysający krew ze zwierząt oraz ludzi i wodnik z niewielkim wodnym wgłębieniem na głowie. Kappy są obok oni (diabła) i tengu(skrzydlatych goblinów) najbardziej popularnym rodzajem yōkai. Istnieje wiele legend o kappach jedna z nich mówi  nawet o tym  ,że  uwielbiają one wyrywać ludziom wątrobę  ( gdy ci wydalają się w toalecie  )przez odbyt . Wszystko dzieje się bardzo szybko nieszczęśnik siadał na klozet , załatwiał swoją potrzębe  a kappy które poczuły naglę ciepło wypływały przez rurę  do klozetu i wyrywało nieszczęśnikowi wątrobę.

Według podań ludowych kappy miały około metra wysokości, a więc były wzrostu kilku letniego dziecka . Były postaciami człekokształtnymi, ale posiadały żółwią skorupę lub były pokryte rybimi łuskami. Ich ręce i nogi przypominały kończyny  czasem zakończone błoną pławną.Czaszka kapp wyglądała jak kocia lub tygrysia, miała jednak rysy małpy. Większość osobników na czubku głowy posiadała wgłębienie (zwane sara - 皿 - czyli talerz), które zawierało wodę dającą im życiodajną siłę i umożliwiającą wychodzenie na ląd. Sara była zawsze okolona kępą włosów. Ich długość zależała od wieku, im stwór starszy, tym włosy dłuższe.  Kolor skóry kapp  są różne najczęściej można się było jednak spotkać z osobnikami koloru zielonego, niebieskiego lub żółtego . 

W wodzie stawały się przezroczyste, dlatego też podpływały niezauważone. Środowisko kapp stanowiła głównie woda słodka , ale zdarzało się im wychodzić na ląd. Musiały jednak uważać, gdyż bez wody stawały się sparaliżowane, mogły nawet umrzeć. Po opuszczeniu wody zostawiały na ziemi mokre ślady.  Ich główne pożywienie, poza ludzkimi dziećmi oraz bydłem , stanowiły ogórki oraz bakłażany. Kappy świetnie pływały, były również bardzo silne. Kappy to stworzenia złośliwe i niebezpieczne. Według podań uwielbiały płatać figle i wyrządzać szkody. Często porywały dzieci, topiły bydło i niszczyły pola ryżowe. Upodobały sobie zwłaszcza kradzieże koni. Istnieje prawdopodobieństwo, że składanie właśnie tych zwierząt w ofierze wodnemu bóstwu Mizugamiemu spowodowało to szczególne upodobanie kapp. Rodzice często opowiadają swoich dzieciom  legendy o kappach aby ostrzec ich przed kompanie się bez nadzoru albo przed niespuszczanie wodny w toalecie ( ponoć jak spuści się  wodę kappy  uciekają ).Nawet dziś umieszcza się wizerunki kapp na tablicach zakazujących kąpieli w rzekach czy jeziorach. 

Jednak nie wszystkie kappy są złośliwe, niektóre można oswoić. Jeśli komuś się to udało, mógł zabierać takiego wodnika ze sobą na ryby. Złapane demony, w zamian za zwrócenie wolności, oferowały magiczne przedmioty, wysyłały podarunki ze świeżych ryb.. Niektóre wodne demony zaprzyjaźniały się z dziećmi i uczyły je pływać. W obecności dorosłych stawały się niewidzialne.

W wielu miastach np w Ushiku, Tokio, Komaki i Misawie, w lecie obchodzone jest święto Kappa Matsuri, podczas którego wszyscy uczestnicy tańczą i w rytm śpiewanej przez siebie piosenki „Kappa Bayashi”. Historycznie święto miało na celu zapewnienie dobrych zbiorów oraz uzyskanie przychylności kapp, tak, by te nie niszczyły pól. Matsuri odbywały się  dwa razy do roku, w czasie przesilenia letniego oraz zimowego. Podobno właśnie wtedy kappy podróżowały.